14 sierpnia br. kancelaria prezydenta Andrzeja Dudy podała informację o podpisaniu nowelizacji ustawy o Odnawialnych Źródłach Energii. Do głównych założeń nowelizacji należy rezygnacja z zastępczej opłaty i powiązanie wartości stałej z cenami rynkowymi świadectw części OZE. Jest to najważniejsza zmiana- dotychczasowa opłata wynosiła 300,03 zł/MAh. Obecnie ma wynosić 125 procent uśrednionej ceny certyfikatów z roku ubiegłego, jednak nie może ona być wyższa niż 300,03 zł/MWh.
W systemie wsparcie OZE, który opiera się na prawach majątkowych, producent energii odnawialnej oprócz zysków osiąganych ze sprzedaży otrzymuje także (za każdą MWh) certyfikat, którym może zarządzać w wybrany przez siebie sposób, np. sprzedać na giełdzie lub w transakcji indywidualnej. Jest to spore wsparcie dla wytwórców energii. Sprzedawcy energii końcowej z kolei muszą posiadać odpowiednią ilość certyfikatów, a więc zmuszeni są je nabyć lub ewentualnie złożyć, tzw. opłatę zastępczą.
Z powodu zwiększonej podaży cena zielonych certyfikatów spadła w krótkim okresie aż o 90 procent. Twórcy ustawy są zdania, iż uzależnienie od siebie opłaty zastępczej i ceny rynkowej będzie skutkowało zwiększeniem zainteresowania certyfikatami.
Wiceminister energii Andrzej Piotrowski zaznacza iż w trakcie prac nad ustawą, cena za certyfikaty dynamicznie wzrosła. Stało się tak w wyniku przewidywań skutków ustawy przez rynek.
Ustawa jednak została silnie skrytykowana przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Uważa on, iż ceny energii jakie ponosić będą musieli konsumenci są przynajmniej dwukrotnie zaniżane. Dodatkowo twierdzi on, iż nowelizacja w żaden sposób nie wpłynie na rozładowanie nadpodaży, która już dziś wynosi niemal 20 Twh.